หอคอยแห่งเมืองน้ำหอม หอไอเฟล
ขึ้นชื่อว่าเมืองฝรั่งเศสแล้วนั้นเมื่อเราพูดถึงประเทศประเทศนี้ก็จะมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นเอกลักษณ์อยู่มากมายทั้งทำให้เรานึกถึงเมืองแห่งศิลปวัฒนธรรมชั้นสูงภาษาพูดที่เป็นเอกลักษณ์น้ำหอมฝรั่งเศสอันลือชื่อและเราจะลืมไม่พูดถึง หอคอยแห่งเมืองน้ำหอม แห่งนี้ไม่ได้นั่นคือหอไอเฟล เรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์หรือไอโคนิคประจำประเทศฝรั่งเศสที่ถ้าใครมาฝรั่งเศสแล้วไม่ได้มาถ่ายรูปกับหอไอเฟลนี้จะถือว่ายังมาไม่ถึงฝรั่งเศสกันเลยทีเดียว โดยหากอยากจะถ่ายรูปให้สวยนั้นจุดที่ถ่ายรูปกับหอไอเฟลออกมาได้ดีที่สุดมองเห็นทั้งตัวหอคอยทั้งหมดแบบเต็มๆและฉากหลังที่เป็นท้องฟ้าอันงดงามไม่มีสิ่งก่อสร้างใดๆมาบดบังวิวทิวทัศน์และเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวและบุคคลทั่วไปนิยมมาถ่ายรูปกันมากที่สุดนั่นก็คือบริเวณลานหน้าปราสาท Palais de Chaillot นั่นเอง ส่วนสถานที่อันสวยงามและเป็นเอกลักษณ์นี้มีประวัติความเป็นมามีที่มาอย่างไรเรามาทำความรู้จักสถานที่แห่งนี้กันซักนิด ตามมากันเลยค่ะ หอคอยแห่งเมืองน้ำหอม วิธีการก่อสร้างอันยากลำบาก หอไอเฟลในภาษาฝรั่งเศสนั้นมีชื่อเรียกว่า”ตูร์แอเฟล” ตั้งตามชื่อสถาปนิกผู้ออกแบบนันคือ กุสตาฟ ไอเฟล ในตอนที่ทำการก่อสร้างนั้นทางรัฐบาลของประเทศฝรั่งเศสได้กำหนดสถานที่ก่อสร้างของหอไอเฟลนี้ไว้บริเวณริมแม่น้ำแซนโดยตั้งไว้ที่ส่วนปลายสุดของสวนสาธารณะช็องเดอร์มาร์ เนื่องจากสถานที่เป็นริมแม่น้ำทำให้พื้นดินนั้นมีความไม่แข็งแรงและอ่อนยวบยาบไม่เหมาะสำหรับการสร้างสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่จึงต้องทำการขุดเจาะพื้นดินลงไปถึงชั้นของพื้นดินแข็งด้านล่างเพื่อก่อสร้างฐานของหอคอย จากนั้นจึงก่อโครงสร้างเหล็กสูงขึ้นไปจากพื้นดินสามร้อยเมตรไม่รวมความสูงของเสาอากาศโดยใช้คนงานก่อสร้างทั้งหมดสามร้อยคนใช้เวลาสร้างรวมทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้นจนแล้วเสร็จและสามารถเปิดอย่างเป็นทางการได้ในเวลาสองปีกว่า เป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงเป็นลำดับสองในฝรั่งเศสรองจากสะพานมีโยและครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดในโลกอีกด้วย โดยน้ำหนักเหล็กที่ใช้ก่อสร้างนั้นรวมทั้งหมดมากถึงหนึ่งหมื่นตันและจำนวนขั้นบันไดที่มีมากถึง 1,665 ขั้น แต่ที่นี่มีลิฟทืไว้บริการด้วยเช่นกัน เคยถูกชาวฝรั่งเศสตราหน้ามาก่อน สถานที่แห่งนี้ได้ถูกจัดสร้างขึ้นเนื่องจากฝรั่งเศสได้รับเป็นเจ้าภาพในการจัดงานแสดงสินค้านานาชาติซึ่งเป็นงานระดับโลก และเป็นการสร้างสิ่งก่อสร้างที่เป็นการฉลองการครบรอบปฏิวัติฝรั่งเศสครบหนึ่งร้อยปีอีกด้วย รัฐบาลฝรั่งเศสต้องการสิ่งก่อสร้างที่นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์แล้วยังต้องแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้า ในด้านต่างๆของประเทศฝรั่งเศสไม่ว่าจะเป็นด้านสถาปัตยกรรมและความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยี,ความยิ่งใหญ่,ความสำเร็จ,ความร่ำรวยและอื่นๆ ทางรัฐบาลได้จัดงานประกวดงานออกแบบสิ่งก่อสร้างนี้ขึ้นมีผู้สนใจเข้าร่วมส่งแบบประกวดมากถึงหนึ่งร้อยบริษัท สุดท้ายผู้ที่ได้รับเลือกก็คือบริษัทของกุสตาฟ ไอเฟลนั่นเอง แต่เมื่อสร้างเสร็จนั้นกลับถูกศิลปินแขนงต่างๆถึงกับประนามว่าเป็นความอัปลักษณ์บนใบหน้าของปารีส และชาวปารีสก็ยังวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากเนื่องจาก เป็นสิ่งก่อสร้างที่มีลักษณะขัดแย้งกับวัฒนธรรมและสิ่งก่อสร้างอันสวยงามเก่าแก่ต่างๆอันเลอค่าในปารีส ในตอนแรกนั้นรัฐบาลถึงกับคิดว่าจะใช้สิ่งก่อสร้างนี้ชั่วคราวเฉพาะงานจัดแสดงสินค้าเมื่อเสร็จงานแล้วก็จะทำการรื้อถอนทิ้ง แต่สุดท้ายก็ได้ใช้ที่แห่งนี้เป็นสถานที่ไว้สำหรับเป็นหอรับส่งสัญญาณวิทยุ แต่เมื่อเวลาผ่านไปสถานที่นี้ก็กลับกลายมาเป็นจุดสนใจที่ผู้คนให้ความชื่นชอบมากขึ้นเรื่อยๆและกลายเป็นสัญลักษณ์ของประเทศฝรั่งเศสในเวลาต่อมา
